Een echte zaterdag in 130 zinnen!

Hieronder lees je een Blogje van een echte dag maar op een andere manier geschreven dan anders. Het is een experiment. Ik heb het al eerder gedaan met gedicht en mijmering. Dit is geen gedicht en geen rijm. Gewoon 130 korte zinnen die een verhaaltje vertellen.

Zaterdag - 7:15
De dag tikte me wakker.
Druppels op de dakkapel.
Het is voorspeld.
Regen een dag lang.
Naast me is er niets.
Het kussen leeg. 
Geen starende groene ogen.
De dag van alleen.
Plasje doen onder de trap.
Kopje naar boven, Nespresso.
Wakker worden, koffie in bed.
Twee bakjes sterk Ristretto.
Zaterdag 8:30
Opstaan, aankleden, op pad.
Het radar zegt de regen blijft.
Dag om binnen te blijven?
Of rust van buiten.
Verlaten drukke plaatsen.
Daar waar leven altijd bruist.
Regenjas en warme trui.
Zaterdag 9:25
Een gele slang razend door de polder. 
Naar heilige huizen.
Waar God zijn kinderen zoekt.
Paleizen vol pracht, vol praal.
En vrouwen op een kruk.
Voor raam en deur. 
Te kiezen en voor keur.
De straatjes nat de grachten leeg.
Waar sombere huisjes zich buigen.
Bespieden mij, en wie mij achtervolgt.
De man kijkt schichtig om zich heen.
Zij wenkt, hij lacht.
Een spel in regen en in kou.
De deur gaat open en weer dicht.
Kijk om, weg is hij.
Niet in de kou, niet in de regen.
In armen van warmte en genot. 
Zaterdag 10:30
De stad is rustig.
Steentjes glimmen op de brug.
Glad en glinsterend, in schemerlicht?
De gracht is gevuld.
Druppels overal. 
Pad wordt smaller, de huizen hoger.
Een mollige dame schaars gekleed.
Gekruist pad ik spreek haar aan.
Het is koud je vat nog kou.
Ze kijkt me aan, verbaasd.
Wijzend, haar kamertje.
Daar, daar het is warm.
En lachend groeten wij elkaar.
Met fijne dag!
Zaterdag 10:50
Sigaren achter kleine raampjes.
Geordend en gekist.
Geurige verleiding achter glas.
Ze liggen op mijn pad naar verderop.
Over brug en langs de gracht.
De mensenrij is niet gekomen.
Anna Frank, niet vandaag.
Niet in regen en in kou.
Koffie wil ik, koffie vers.
Daar onderaan de Westertoren.
Waar mensen komen en weer gaan.
Begroet en uitgezwaaid.
Een kamer bruin en warm.
Om te schuilen voor regen.
En vluchten voor kou.
Zaterdag 11:10
Appeltaart, slagroom, koffie.
Ontbijt en lunch.
Er voelt een trilling door de tafel.
Liefde bereikt mij digitaal.
Via Apple groet mijn lief.
Vraag: of ik mij vermaak.
Met koffie en met taart.
Onder de toren van de stad.
De toren van het westen.
Zaterdag 12:00
Op weg naar plaat en CD.
Langs Bij Ons en Zwaantje.
Voorbij pleinen en de Marqt.
Bierfiets rolt langs met Engels gelal.
Eilanders zonder fatsoen.
Terrassen zijn leeg de stoelen nat.
Binnen muziek glazen met bier.
Broodje bal en zure bom.
Mijn winkel komt dichtbij.
Zaterdag 12:50
Concerto, Walhalla muziek gevuld.
Uurtje dwalen tussen noten.
Jazz, rock, klassiek en punk.
Ik stop, ik ga, het wordt teveel.
CD's gaan mee in plastic tas, 5 cent.
De plastic tax voor nageslacht.
Window dressing, politieke leugen.
Regen wordt miezer maar net zo nat.
De kou is niet weg maar om te blijven.
Mijn weg leidt naar bloemen van de stad.
Bloemen geëerd met tekst en lied.
Een bol in doos, in zak of blik.
Ik loop langs pizza, hotdog en patat.
Omringt door talen van de wereld.
Alle kleuren bij elkaar.
Door God bedacht en zo bedoeld.
Hemelse stad, helse verleiding.
Vrijheid is de eigen grens.
Niet, voor wie respect veracht.
Gevulde boten varen rond.
Grote cirkel door de stad.
Zaterdag 13:55
De weg terug voor Jopie wijn.
Net zo goed als Jopen bier.
Met plank en kaas en worst.
Café is vol, gezellig en vol rumoer.
Ik lees en stuur een app.
Lief is niet online.
Lees dus door met nog een wijn.
Zaterdag 15:30
Dan naar huis waar niemand wacht.
Lopend, met tram en trein.
Het huis is koud verwarming uit.
Douche me lekker warm en kleren droog.
Bak eitje en plakje kaas.
Eet en drink de avond kort.
Niet te laat morgen kerk.
Slapen, zonder warme hand.
Zaterdag 22:00